Czcijmy wiarę – chrońmy gwarę !

Tańce, łamańce – luz, zabawa,
W dechę balanga wciąż się śni,
A potem jawą się objawia,
Nostalgia do beztroskich dni.

Przyznaję, że nieraz się zdarza,
Porównywać z tym – tamten świat,
Gdy widzę jak mnie czas postarza,
Tęsknię za światem – z młodych lat.

Dyrdało się „ryn” na migane,
Odreagować trud i znój,
Bo z mlekiem matki mam wyssane?
„Jak z wiarą dbać o fyrtel swój”!

Gdy rycht pod giyry – „szła muzyka”
Pędem się – ruk – cug „w tango szło”,
Na fefry się „golnęło łyka”
I się dylało, że „ho – ho”!

Wiara, tu sztamę fest trzymała,
Choć sztuką jest żyć – „za Pan – Brat”.
Po naszemu się dogadała,
Bo każdy czuł Pyrlandii smak.

Gdzie się podziała – tamta wiara?
Gdzie mowa ojców z dawnych lat?
Czcijmy tradycję – chrońmy gwarę,
Bo bez przeszłości – cóż człek wart?

Wsłuchajmy się w przesłania treść:
Przodkom jest należna cześć!
Dumny bądź z kultowej mowy swej,
Wciąż słuchaj jej – z „pyska się miej”,
Zza Winkla się z kapelą śmiej!

Wrzesień 2014r.

Ważne, by wraz – choć raz po raz, tu swojsko „Pyrom” zleciał czas!